Dzik jest dziki, Dzik jest zły...

Mówiono nam, że Toffik i Karmelek, zwani początkowo Dziczkami, nigdy się nie oswoją, że nie mają szans. Że jedyne co można dla nich zrobić po kastracji, to pozwolić im wrócić na ulicę, bo tam będą szczęśliwsze niż w towarzystwie człowieka. 

Kocurki są dziećmi dzikiej kotki miejskiej. Bardzo późno poznały człowieka, miały wtedy około 5 miesięcy, podczas gdy socjalizacja z człowiekiem ma szanse powodzenia, gdy zacznie się przed 12 tygodniem życia.

Cóż. Moim zdaniem kotki rokowały. Gdy przebywały na fundacyjnym szpitaliku, leczone przed zabiegiem, chodziłam do nich na "sesje" głaskania, żeby je przekonać, że człowiek może być fajny.

A potem, gdy nie było dla nich żadnej innej opcji, wzięłam je do DT na dalszą socjalizację.

Filmik przestawia Toffika w początkowym etapie jego socjalizacji. 

Widać to przerażenie człowiekiem ;)

Efekt socjalizacji? Karmelek to ukryty miziaczek. Niby płochliwy, ale jednak co rusz wystawia brzusio do miziania. 

"tu mnie miziaj" - Karmelek

Tofficzek dotyku człowieka nie lubi, no chyba że jest to transakcja wiązana - z pełną miseczką w zamian. Albo z zabawą (ale to tylko w stosunku do wybranych osób). Woli jednak zachować lekki dystans...

Tofficzek czuje się bezpiecznie w DT. Uwielbia towarzystwo naszego Ryjka.

Jednak kiedy patrzę na ten słodki duet, mam pewność, że są szczęśliwymi i zrelaksowanymi kotami:)

Relaks by Toffik

Ulubione zawody chłopaków:
chwycić jakąś część odzieży opiekunki i potraktować jako podusię do spania.
Na zdjęciu Karmelek na swojej zdobyczy, w trakcie podłogowej drzemeczki :)

Toffik i Karmelek szukają wspólnego domu.

Domek musi mieć zabezpieczony balkon, gotowość do podpisania umowy adopcyjnej i doświadczenie połączone z rozumieniem specyficznych potrzeb kotków - mimo ogromnego postępu jaki słodkie Dziczki poczyniły w domu tymczasowym, nigdy nie będą nakolankowymi mruczusiami. Kochają ale na swój koci sposób :)

Kontakt przez formularz kontaktowy na tej stronie.